nieskończenie

nieskończenie
1. бесконечно, нескончаемо;
opowiadać \nieskończenie о czymś бесконечно рассказывать о чём-л.; 2. необычайно, необычно, чрезвычайно; \nieskończenie piękny необычайной красоты
+

1. ciągle, wiecznie 2. niezwykle

* * *
1) бесконе́чно, несконча́емо

opowiadać nieskończenie o czymś — бесконе́чно расска́зывать о чём-л.

2) необыча́йно, необы́чно, чрезвыча́йно

nieskończenie piękny — необыча́йной красоты́

Syn:
ciągle, wiecznie 1), niezwykle 2)

Słownik polsko-rosyjski. 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Смотреть что такое "nieskończenie" в других словарях:

  • nieskończenie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} nieograniczenie, bez końca; wciąż : {{/stl 7}}{{stl 10}}Próbować nieskończenie wiele razy. Czekać nieskończenie długi czas. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • nieskończenie — 1. «bez końca, bez ograniczenia; ciągle, wiecznie» Czekać nieskończenie długo. Istnieje nieskończenie wiele rozwiązań zadania. 2. pot. «w najwyższym stopniu, ogromnie, nadzwyczaj» Ktoś nieskończenie miły …   Słownik języka polskiego

  • granica — 1. Bez granic a) «niedający się ogarnąć, niemający miary; bezgraniczny, nieskończony, ogromny, wielki»: Słowa gniewnego nie rzekł. Ani w spojrzeniu jego nie było gniewu, tylko gorycz zawodu i zdumienie bez granic. T. Parnicki, Orły. b)… …   Słownik frazeologiczny

  • bezdennie — «w najwyższym stopniu; ogromnie, niezmiernie, nieskończenie» Książka napisana bezdennie nudno. Ktoś bezdennie głupi …   Słownik języka polskiego

  • bezgranicznie — «w najwyższym stopniu; bardzo, ogromnie, niezmiernie, nieskończenie» Bezgranicznie szczęśliwy, dumny. Bezgranicznie nudno, smutno. Bezgranicznie komuś ufać …   Słownik języka polskiego

  • granica — ż II, DCMs. granicacy; lm D. granicaic 1. «linia zamykająca lub oddzielająca pewien określony obszar; kontur, zarys; linia oddzielająca terytorium jednego państwa od innych» Granica parceli, wsi, miasta, województwa. Granica zasięgu… …   Słownik języka polskiego

  • nie- — «pierwszy człon wyrazów złożonych pisany łącznie (wyjątkowo z łącznikiem)» a) «będący częścią przymiotnika złożonego oznaczającą zwykłe zaprzeczenie (cechy wyrażanej przez przymiotnik podstawowy), np. nieczytelny, niepełnoletni, nieżonaty, nierad …   Słownik języka polskiego

  • nieograniczony — 1. «nie mający żadnych ograniczeń; niczym nie skrępowany; absolutny» Nieograniczona samowola, swoboda, władza; wolność. 2. «nie mający ograniczeń liczebnych, czasowych itp.; nie oznaczony» Kredyt nieograniczony. Przetarg nieograniczony.… …   Słownik języka polskiego

  • nieoznaczony — ∆ mat. Nieoznaczony układ równań «układ równań mający nieskończenie wiele rozwiązań» …   Słownik języka polskiego

  • wdzięczny — wdzięcznyni, wdzięcznyniejszy 1. «poczuwający się do zobowiązań moralnych za doznane od kogoś dobro, pragnący się za to dobro odwzajemnić» Być wdzięcznym komuś za przysługę, za pomoc. Być komuś wdzięcznym do końca życia, do grobowej deski. Jestem …   Słownik języka polskiego

  • bez granic — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. {{/stl 8}}{{stl 7}} bezkresny, nieskończony, ogromny; niezmierzony, niedający się ogarnąć : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pustynia bez granic. Blokowisko bez granic. życzliwość, nienawiść bez granic. {{/stl 10}}{{stl 20}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»